آرتروز به معنی آسیب مفصلی و تغییرات دژنراتیو-دیستروفیک در آنها است. این امر به درمان شایسته و به موقع نیاز دارد. ممکن است شامل مجموعه ای از روشهای محافظه کارانه باشد و یا نیاز به مداخله جراحی را نشان دهد.
آرتروز یک بیماری مزمن با ماهیت دژنراتیو-دیستروفیک است. این شامل تخریب غضروف و تغییرات پاتولوژیک در کپسول ، سینوویوم ، دستگاه رباط و ساختارهای استخوانی مجاور است. آسیب شناسی نیاز به یک رویکرد یکپارچه برای درمان دارد.
دارو
یکی از زمینه های اصلی درمان محافظه کارانه آرتروز ، استفاده از داروها است. داروهای زیر معمولاً تجویز می شوند:
- داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی. آنها التهاب ، درد و تب را تسکین می دهند.
- گلوکوکورتیکواستروئیدها. این داروها همچنین التهاب و درد را تسکین می دهند اما موثرتر هستند.
- داروهای ضد درد. اینها شامل داروهای ضد درد و برخی NSAID ها هستند.
- محافظ های غضروفی. از این نوع داروها در دوره های طولانی استفاده می شود. آنها برای ترمیم ساختارهای غضروفی آسیب دیده ضروری هستند.
- شل کننده های عضله و ضد اسپاسم. این داروها همچنین با تسکین اسپاسم عضلات درد را تسکین می دهند.
- اگر آرتروز در نتیجه نقرس باشد ، به داروهای ضد نقرس نیاز است.
- گشادکننده های عروق. چنین داروهایی دارای اثر گشاد کنندگی عروق هستند.
- کمپرس در درمان آرتروز م effectiveثر است ، که برای آن صفرا پزشکی و سایر وسایل استفاده می شود.
- مجتمع های ویتامین و مواد معدنی. آنها برای فعال سازی ایمنی ، عادی سازی متابولیسم مواد و فرآیندهای متابولیکی ، دوباره پر کردن عناصر از دست رفته و جذب آنها لازم هستند. مکمل های کلسیم معمولاً تجویز می شوند.
انتخاب فردی داروها اغلب اشتباه است. پزشک معالج باید داروهایی را تجویز کرده و مشخصات استفاده از آنها را تعیین کند.
فیزیوتراپی
درمان آرتروز معمولاً شامل روشهای مختلف فیزیوتراپی است. آنها به عنوان بخشی از درمان محافظه کارانه استفاده می شوند و پس از جراحی برای تسریع بهبودی و کاهش خطر عوارض تجویز می شوند.
روش های زیر برای آرتروز م effectiveثر است:
- لیزر درمانی- قرار گرفتن در معرض گرما برای تحریک بازسازی.
- مغناطیس درمانی- افزایش تون عروقی ، فعال سازی فرآیندهای متابولیک ، تسریع بهبود ، تسکین التهاب
- اوزوکریتوتراپی- گرم شدن برای بهبود گردش خون و تسکین درد.
- الکتروفورز- تجویز داروها با استفاده از جریان الکتریکی ؛
- سرما درمانی- قرار گرفتن در معرض دمای پایین برای تسکین تورم ، درد ، کاهش تون عضلانی ؛
- سونوگرافی- قرار گرفتن در معرض صدای با فرکانس بالا برای بهبود متابولیسم مواد ؛
- UHF درمانی- نرم شدن رسوبات کلسیم ، عادی سازی متابولیسم مواد ، کاهش ورم ؛
- هوموسینیاری- معرفی داروهای هومیوپاتی به نقاط فعال بیولوژیکی.
روشهای فیزیوتراپی منع مصرف دارند. این موارد شامل تشدید روند التهابی ، بارداری و سل فعال است. همچنین تعدادی از محدودیت ها برای روش های فردی وجود دارد.
ماساژ
ماساژ در بهبود آرتروز یا در دوره حاد استفاده می شود. در یک بیماری حاد ، چنین درمانی منتفی است ، زیرا مفاصل آسیب دیده به استراحت کامل نیاز دارند.
ماساژ برای آرتروز اثرات زیر را ایجاد می کند:
- تسکین درد
- بازگشت تحرک ، رفع سفتی.
- فعال سازی گردش خون و جریان لنفاوی ؛
- جلوگیری از آتروفی عضله ، تقویت کرست عضله.
- بهبود فرآیندهای متابولیکی و تروفیسم بافتی.
ویژگی های ماساژ بستگی به مفاصل دارد. در هر صورت ، چنین درمانی باید منحصرا توسط یک متخصص واجد شرایط انجام شود. قبل از ماساژ ، او باید درجه تحرک ، وضعیت عضلات را ارزیابی کند ، انقباضات ، انکیلوز ، نقاط درد را شناسایی کند.
اثر ماساژ با استفاده از دوره آن فراهم می شود. تعداد جلسات به صورت جداگانه تعیین می شود. دوره ای ، دوره های ماساژ باید تکرار شوند - تعداد دفعات آنها نیز به صورت جداگانه انتخاب می شود.
ورزش درمانی
فیزیوتراپی به طور فعال برای آرتروز استفاده می شود. برای فعال سازی گردش خون و فرآیندهای متابولیکی ، بازیابی تحرک مفصل و تقویت کرست عضله لازم است. در مرحله اولیه ، ورزش درمانی باید زیر نظر مربی انجام شود.
در آینده می توانید ژیمناستیک خانگی انجام دهید:
- به پشت روی سطح محکم دراز بکشید و پاها را دراز کنید. یک پا را در زانو خم کنید ، پا را در ارتفاع 5-10 سانتی متر از کف نگه دارید. به مدت 5 ثانیه در این وضعیت ثابت شوید ، به حالت اولیه برگردید. 5 تکرار به طور متناوب روی هر پا انجام دهید.
- موقعیت شروع همان است. یک پا را خم کنید و آن را با دستان خود به بدن فشار دهید. چند ثانیه رفع کنید. سپس پا را روی زمین قرار داده و اندام را به آرامی صاف کنید. 10-15 تکرار برای هر پا انجام دهید.
- موقعیت شروع همان است. پای صاف خود را 25-30 سانتی متر بالاتر از سطح زمین بلند کنید و آن را برای چند ثانیه ثابت کنید. بازگشت به موقعیت شروع. به ترتیب 20-30 تکرار روی هر پا انجام دهید.
- روی شکم دراز بکشید. زانوها را به طور متناوب خم کنید ، سعی کنید با پاشنه پا به باسن خود برسید ، اما بدون اینکه لگن را از زمین بلند کنید. برای هر پا 20-50 تکرار انجام دهید.
- موقعیت شروع همان است. زانوهای خود را به طور متناوب خم کنید ، برای چند ثانیه در نقطه شدید خود را ثابت کنید. برای هر پا 10 تکرار انجام دهید.
- بنشینید و کمرتان را صاف کنید. به طور متناوب پاها را خم کرده و باز کنید ، سرعت متوسطی را حفظ کنید. در آینده می توانید ورزش را با وزنه کمی انجام دهید.
- موقعیت شروع همان است. پای خود را بالا بیاورید تا زاویه قائم درست شود. 3 ثانیه رفع کنید و به موقعیت اولیه برگردید. برای هر پا 10 تکرار انجام دهید.
آرتروز می تواند مفاصل مختلف را تحت تأثیر قرار دهد ، بنابراین مجموعه تمرینات در هر مورد باید خاص باشد. با توجه به خصوصیات فردی بیمار و بیماری وی باید توسط متخصص توسعه یابد.
تمام تمرینات باید به نرمی انجام شود ، حرکات تیز منتفی است. در طول ژیمناستیک لازم است تنفس خود را کنترل کنید - باید آرام و اندازه گیری شود.
سبک زندگی
درمان آرتروز شامل برخی از تغییراتی در سبک زندگی است:
- اگر اضافه وزن دارید ، باید آن را عادی کنید. این لحظه به ویژه در صورت آسیب به اندام تحتانی مهم است.
- فعالیت بدنی متوسط. بارهای زیاد باید کنار گذاشته شود ، بنابراین نباید به ورزش های حرفه ای بپردازید. بهترین گزینه فیزیوتراپی و پیاده روی منظم است.
- نگرش توجه به وضعیت سلامتی شما. درمان بیماری های مزمن ، مصرف دوره ای مجتمع های ویتامین و مواد معدنی ، معاینات پیشگیرانه توسط پزشک ضروری است.
- انتخاب صحیح لباس و کفش. فرد نباید احساس کمرویی کند. لباس های تنگ با رکود خون همراه است ، که با آرتروز خطرناک است. زنان باید از کفش پاشنه بلند اجتناب کنند ، کفش باید ثابت باشد.
- سازماندهی صحیح خواب و محل کار. همه مبلمان باید راحت باشد. باید چنین وضعیتی از بدن را فراهم کند که گردش خون را کند نمی کند ، باعث جریان اندام نمی شود. اگر در حرکت مشکل دارید ، باید خانه خود را به دسته و نرده های مخصوص مجهز کنید.
رژیم غذایی
با آرتروز ، رعایت رژیم غذایی ضروری است. ویژگی های رژیم غذایی فردی است و به عوامل زیادی بستگی دارد.
اصول کلی تغذیه به شرح زیر است:
- تغذیه کسری. شما به 5-6 وعده غذایی در روز نیاز دارید و قسمت های آن باید کم باشد.
- متابولیسم مناسب با مقدار کافی کربوهیدرات تضمین می شود. باید بر کربوهیدراتهای پیچیده - سبزیجات ، میوه ها ، انواع توت ها ، غلات تأکید شود.
- حذف کربوهیدرات های ساده - شکر ، شیرینی ها.
- برای تسریع فرآیندهای متابولیسم به چربی های گیاهی نیاز است. در مورد کره ، فقط یک محصول طبیعی مفید است.
- برای بازیابی ساختارهای غضروفی ، استفاده از گوشت ژله ای ، ژله بر اساس ژلاتین مفید است.
- برای پخت و پز ، باید خود را به پخت و پز ، خورشت و پختن بخار محدود کنید.
- حذف غذاهای تند ، شور ، چرب و سرخ شده از رژیم غذایی. امتناع از گوشت چرب ، فست فود ، روغن ذرت.
- تغذیه باید با شیر ، پنیر کوکتی ، سایر لبنیات و محصولات شیر تخمیر غنی شود. آنها باید بدون چربی یا کم چرب باشند.
- شما به غذاهای غنی از روی و منیزیم - جگر ، ماهی ، آجیل ، کدو تنبل ، حبوبات - نیاز دارید.
- پرتقال و فلفل دلمه ای منابع خوبی از آنتی اکسیدان ها هستند. برای رفع التهاب ، باید از انار ، آناناس استفاده کنید.
لوازم ارتوپدی خاص
در معالجه آرتروز اغلب از وسایل مختلفی برای سهولت زندگی در بیمار و کاهش خطر برخی از عوارض استفاده می شود.
از ساختارهای زیر در ارتوپدی استفاده می شود:
- عصا - برای توزیع مجدد بار در صورت آسیب به اندام تحتانی استفاده می شود. این ماده معمولاً در آخرین مراحل بیماری و همچنین بعد از جراحی استفاده می شود.
- ارتز - برای رفع مفاصل استفاده می شود. این به شما امکان می دهد تحرک مفصل را کاهش یا تنظیم کنید ، به تدریج آن را افزایش دهید.
- از بانداژها - همچنین برای رفع مفاصل ، مزیت بعد از جراحات و عمل استفاده می شود.
- عمدتا در موارد مفاصل ران از کرست برای اصلاح و صاف کردن تنه استفاده می شود.
- بالشتک های پاشنه پا - تهیه بالشتک ، بار را کاهش دهید.
- آسترهایی برای اصلاح صافی کف پا ، تسکین پا.
- اصلاح کننده های تغییر شکل انگشتان دست.
- محافظهای سیلیکونی برای محافظت از تغییر شکل انگشتان دست.
اگر آرتروز ناشی از صافی کف پا است ، باید از کفش های ارتوپدی و کفی های مخصوص استفاده شود. چنین اقدامی در صورت آسیب به اندام تحتانی نیز برای کاهش خطر عوارض ضروری است.
کشش مفاصل
به این روش اصطکاک گفته می شود. این می تواند دستی یا سخت افزاری باشد. از کشش معمولاً هنگامی استفاده می شود که مفاصل ران یا زانو تحت تأثیر قرار بگیرند.
کشش به معنی کاربرد دوره است. به طور متوسط ، 10-12 جلسه لازم است. می توان آنها را روزانه یا یک روز در میان انجام داد.
توسعه مفصل اقدامی موقتی است و باید به صورت دوره ای تکرار شود. با آرتروز ، سالانه 2 دوره انجام می شود.
طب سنتی
استفاده از طب سنتی به عنوان یک راهنمای کمکی در درمان مناسب است.
دستورالعمل های زیر برای آرتروز م effectiveثر است:
- کمپرس با برگ کلم یا ترب کوهی. ورق انتخاب شده باید در چندین مکان شسته یا خرد شود ، به منطقه آسیب دیده اعمال شود ، با فویل ثابت شده و عایق بندی شود. همچنین آغشته شدن برگ در عسل نیز مثر است. چنین کمپرس باید چندین ساعت نگه داشته شود و چندین بار در روز انجام شود.
- قسمتهای مساوی ید (5٪) ، آمونیاک (10٪) ، صفرای پزشکی ، گلیسیرین و شیرین را مخلوط کنید. مواد را مخلوط کرده و به مدت یک هفته و نیم در مکان تاریک قرار دهید. قبل از استفاده ، مخلوط را تکان دهید و حجم مورد نیاز را در یک حمام آب گرم کنید. یک دستمال را در ترکیب مرطوب کنید ، به منطقه آسیب دیده بزنید ، با سلفون ثابت کنید و عایق بندی کنید. کمپرس را شب انجام دهید تا بهبود پیدا کنید.
- 50 گرم ریشه سنجد خشک نصف لیوان ودکا ریخته و به مدت 2 هفته در تاریکی بگذارید. مفاصل دردناک را با محصول حاصل مالش دهید.
- پوسته تخم مرغ را به صورت پودر خرد کرده ، با کفیر مخلوط کنید تا مخلوط غلیظی حاصل شود. آن را با پارچه کتانی بپیچید و به ناحیه آسیب دیده وصل کنید ، آن را با پلی اتیلن ثابت کرده و تقویت کنید. هر روز کمپرس درست کنید و آن را به مدت 2. 5 ساعت نگه دارید.
- قسمتهای مساوی عسل را با گلیسیرین ، الکل و ید مخلوط کنید. به آرامی مخلوط را با یک پنبه پنبه ای بزنید ، از پایین به بالا حرکت دهید.
- نیم لیتر آب را روی یک مشت جو دوسر ریخته ریخته و به مدت 10 دقیقه بجوشانید. به ناحیه آسیب دیده گرم بمالید ، آن را با فویل ثابت کرده و عایق بندی کنید. یک ساعت مقاومت کنید.
درمان های طبیعی نیز موارد منع مصرف و عوارض جانبی دارند. هر محصول جدید باید با دقت و با حداقل دوز و مدت زمان استفاده استفاده شود.
درمان جراحی
در صورت تغییرات جدی پاتولوژیک ، ایجاد عوارض جدی و بی اثر بودن رویکرد محافظه کارانه ، مداخله جراحی ضروری است.
درمان جراحی آرتروز را می توان به روش های زیر انجام داد:
- آرتروپلاستی- ترمیم سطوح مفصلی. نشانه می تواند آنکیلوز ، انقباضات باشد. چنین عملی فقط در صورت عدم وجود یک روند التهابی حاد امکان پذیر است.
- آرتروتومی- باز کردن مفصل برای از بین بردن جسم خارجی ، پروتزهای داخلی ، محتویات چرکی.
- Arthrodesis- آنکیلوز (بی حرکتی مفصل) به طور مصنوعی ایجاد می شود. این عمل می تواند داخل و خارج مفصلی باشد.
- برداشتن- برداشتن جزئی یا کامل سطح مفصل و سینوویوم برای ایجاد بی حرکتی در مفصل.
- Arthrorisis- ایجاد شرایطی برای تحرک مفاصل.
- اندوپروتستیک- قرار دادن ایمپلنت برای تعویض کامل یا جزئی مفصل آسیب دیده.
- استئوتومی دور مفصل- پر کردن استخوان ها و قرار گرفتن آنها در یک زاویه خاص. این معیار به شما امکان می دهد تا مرکز ثقل را جابجا کرده و بار را توزیع کنید.
آرتروز بیماری جدی است که باعث تغییرات غیر قابل برگشت می شود. لازم است که درمان مناسب را در اسرع وقت شروع کنید. این می تواند محافظه کارانه یا جراحی باشد و شامل طیف وسیعی از اقدامات مختلف است. ویژگی های درمان برای هر بیمار به صورت جداگانه تعیین می شود.